Türkiye halkının vergileri ile istihdam edilenler, bu vergilerle elde ettikleri teknik teçhizatı ve diğer olanakları da kullanarak bazı Arap devletlerinin ve topluluklarının çıkarlarını savunmaya devam ediyorlar.

Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı’nın oluşturduğu Dezenformasyonla Mücadele Merkezi, Hamas’ın halkla ilişkiler ofisi gibi çalışıyor. Bu ofis, Riyad’da yapılamayan Süper Kupa finali ile ilgili açıklamalarında da Suudi Arabistan devletini haklı göstermeye çalıştı zaten.

Türkiye Adalet Bakanı, bu olay nedeniyle yapılan bazı sosyal medya paylaşımları ile ilgili soruşturma açacaklarını duyurdu ve akabinde bazı tutuklamalar yapıldı. Başka bir devleti küçük düşüren, devlet başkanlarına hakaret eden paylaşımların engellenmesi veya bu paylaşımları yapanların soruşturulması bana garip gelmez. Garip olan bu kuralın Suudi Arabistan söz konusu olduğu zaman çalıştırılması ama ABD Başkanı veya devletine en galiz küfürlerin bizzat siyasi liderler tarafından yapılmasıdır. Garip olan bu paylaşımları yapan kişilerin, karakollara çağrılıp ifadelerinin alınması ve gerekirse mahkemeye sevk edilmeleri yerine caddelerden kelepçelenerek toplanmasıdır.

Kimi Arap devletlerinin veya topluluklarının çıkarları veya “hassasiyetleri” söz konusu olduğu zaman Türkiye Cumhuriyeti’nin kimi kurumları ve bu kurumların başında bulunanlar şahin kesilmekte; avlarını keskin gözlerle izlemekte ve ilk fırsatta pençelerini enselerine geçirmektedirler. 

Perde gerisinde neler yaşandığını tam olarak bilmiyoruz tabii… Bildiğimiz şeylerden bazıları şunlardır:

Türkiye Merkez Bankası’nın döviz rezervleri eksi 30’larda dolaşırken kasasında 150 milyar dolar kadar para vardır. Bu paraların sahibi Arap devletleri veya fonlarıdır. Yıllık 100 milyar dolarlık dış ticaret açığına karşı ithalat devam edebiliyorsa, bu sayede devam ediyor.

Türkiye’nin belli başlı büyük firmaları bazı Arap fonlarının denetimindedir.

Belki de ortada bir de “inanç bağı” vardır. Kimi devlet görevlileri kendilerini bu devlet ve topluluklara “gönül bağı” ile bağlı hissetmektedir. Ümmet meselesi… Onların çıkarlarının zarar görmesini, onurlarının incinmesini hazmedemiyorlar!

İnan veya aidiyet sorunlarına “onların sorunu” olarak bakabiliriz tabii… Ama bu sorunların Türkiye Cumhuriyeti devletinin sorunu haline gelmesi, Türk devletinin niteliğini sorgulanır duruma getirmiştir. Getirmemişse bile getirecektir! Bu devlet kimindir; nitelikleri nelerdir?

Türkiye devleti kurumlarının büyük bir gayretkeşlikle ortaya koydukları bu savunma çabalarının haklı nedenlere dayanıp dayanmadığı, savunduklarının doğru mu yoksa yalan mı olduğu elbette farklı bir konudur. Kimisi doğru, kimisi yalan da olabilir… Önemli olan Türk halkının vergileri ile oluşan bu kurumların, kendi görevlerinin dışında işlerle iştigal etmeleridir. Türk halkının vergilerinin Türk ulusunun hedef ve çıkarları dışında amaçlarla çarçur edilmesidir. Türk halkının vergileri ile oluşturulan kaynaklar neden Arap toplulukları için harcanmaktadır? Bu yazdıklarım size abartı gibi gelebilir. Bunların abartı olup olmadıklarını 2024 yılında yaşayacaklarımız gösterecektir.

Zaten başladık! 1 Ocak 2024 gününde, Galata köprüsünde toplanarak, Amerika’yı lanetleyip, yeni yılı kutlama ile karşılayanları cehenneme yollayarak başladık… Devamı da gelecek herhalde… 2024 yılı bunun örnekleri ile dolu olarak geçecek!