Genç bir adamın Facebook’ta açtığı bir hesapla başlayan hareket çığ gibi büyüdü ve 25 binden fazla destekçiye ulaştı. Son zamanlarda yollar konusunda artan endişe ve eleştiriler, yeni yılla birlikte gündeme gelen seyrüsefer harçlarındaki artışı kabul edilemez duruma getirmişti. Hareket, işte buna işaret etti ve yol yokken seyrüsefer harcı ödemenin anlamsızlığı üzerinde yükselmeye başladı.

            Maliye Bakanı Amcaoğlu, yolların durumu konusunda oluşan tepkilere karşılık rakamlarla yaptığı açıklamalarda, yolların geliştirilmesi için önemli kaynakların ayrıldığını duyuruyor. Ama Amcaoğlu da biliyor ki tepki kendi hükümetlerine değil, bugüne kadar yapılmayan işlere, halktan toplanan vergilerin çar-çur edilmiş olmasınadır. Yani bütün siyasilere ve siyasi sistemedir.

            Kaldı ki, ‘yol yoksa seyrüsefer de yok’ hareketi içinde başka çelişkiler de barındıracaktır. En önemlisi, seyrüsefer harçlarını ödememek, yol yapımını kolaylaştırmayacak, imkansız hale getirecektir.

            Ama esas sorun bu değil ki…

            Esas sorun, halktan toplanan vergi ve harçların halkın ortak olarak yararlanacağı hizmetler için harcanmamış olmasıdır. Bizzat Maliye Bakanları açıklamaktadır ki yıllık gelirlerin %80-85’i maaş nitelikli harcamalara gitmekte, yollara, okullara ve hastanelere para kalmamaktadır.

            Bu tepki de bu yapıyadır ve en fazla Maliye Bakanı Amcaoğlu veya bundan sonra bu bakanlığı üstlenecek kişilerin işine yarayacaktır. Maliye Bakanları artık, kronikleşmiş sorunlar için para yetiştirmeye çalışmak yerine vergi ödeyenlerin ortak sorunlarını çözmek için bütce hazırlamaya başlasalar iyi olacak. Aksi durumda maaş nitelikli harcamalar için para bulmaları da imkansız olacak!