Meğer Netanyahu, BM kürsüsünde konuşmaya çıkmadan hemen önce Nasrallah’ın öldürülmesi emrinin onayını vermişmiş… Meğer, Nasrallah’ı uzun zaman önce de öldürebilirlermiş ama bugünlere saklamışlar… Meğer Türkiye’de dünya kadar Nasrallah hayranı varmış… Meğer çevre ülkelerindeki pek çok Müslüman Arap, Nasrallah öldürülsün de bayram yapsınlar diye bekliyormuş…

Bugün gelen haberlere göre İsrail’e düşmanlık besleyen çok sayıda lider daha öldürülmüş olabilir. İsrail, Suriye Devlet Başkanı Esat’ın kardeşinin çalıştığı ve ikamet ettiği villayı da bombalamış; kurtulması mucize olur. Haniye’nin ve Reisi’nin nasıl öldürüldüğünü hala daha öğrenemedik… İran lideri Hamaney ise “güvenli bir yere” taşınmış… Ne kadar güvenli olduğunu Mossad’a sormuş olmalıdırlar; başka türlüsü kurtarmaz!

Orta Doğu’daki savaşı izlemeye devam ediyoruz. Lübnanlı yazar Amin Maalouf’un Arapların Gözünden Haçlı Seferleri’ni ikinci kez okudum. Orta Doğu’yu anlamak için İslam felsefesi ve mezhepleri ile ilgili binlerce sayfa daha okudum, bir o kadar daha okumak gerekir galiba… Bunların neden savaştığını veya ne istediklerini hala anlayabilmiş değilim. Erdoğan’a sorsak, bu savaşı “Batı ile İslam’ın savaşı” olarak tanımlayacak ama Suudiler bu savaşa karışmamak için direniyor. Nasrallah öldürüldü diye bayram yapan siyasal İslamcılar bile var. Mısır da kenarda duruyor zaten. İzlediğim kadarıyla son BM toplantıları sırasında Amerikalı yetkililer, en büyük itibarı Birleşik Arap Emirlikleri şeyhine gösterdi. Arapların büyük çoğunluğu bu savaşı uzaktan izlemekle yetiniyor.

Kimin eli kimin cebinde belli değil ama BM kürsüne çıkan İsrail Başbakanı olaya biraz olsun açıklık getirdi. İbrahimi anlaşmaları ile bölgede sağlayacakları iş birliği sayesinde Hindistan’ı Akdeniz ve tabii ki Avrupa’ya bağlayacaklarını, İran ve iş birlikçilerinin bunu önlemek için harekete geçtiklerini ileri sürdü. Elinde haritalar da vardı ve oldukça ikna ediciydi.

Bir kez daha anlıyoruz ki kadim Orta Doğu gibi bugünkü Orta Doğu’nun laneti de ticaret yollarını kontrol edebilecek bir noktada olmasından kaynaklanıyor. Üstünlük sayılan bu özellik, paylaşmayı bilmeyenlerin ellerinde tam bir felakete dönüşüyor.

Kıbrıs da bu ticaret yollarının en önemli noktalarından biridir. Tarihsel olarak baktığımızda paylaşılamamasının en önemli nedeni tam da budur zaten. Şimdi batılılar, aynen Haçlı Seferleri döneminde olduğu gibi Kıbrıs’ı ileri bir üs olarak kullanıyorlar. Adanın misyonu bu; önemi de bundan kaynaklanıyor. Tatar, sanki kullananlar bilmiyormuş gibi, bu tutumun adayı hedef haline getirdiğini ileri sürüyor! Kimin umurunda!

Hizbullah’ın lider kadrosu tümüyle yok edildi ama bunun İsrail’e en fazla on yıl kazandıracağı söylenebilir; sonuçta yeniden aynı noktaya gelinecek gibi görünüyor. Adam çok! Öldürmekle savaş kazanılmıyor!

İsrail’in Gazze’de Hamas’ı ortadan kaldıramadığı için “yenilmiş” sayılması gerektiğini söyleyenler bile var. Belki aynı iddia Hizbullah yüzünden yerle bir olacak olan Lübnan için de söylenecek. Zaten Hamas ve Hizbullah gibi örgütler İsrail yok edilmeden bu savaşı bırakmayacaklarını da söylüyorlar. Savaşmaya devam! Nasılsa ölünce cennete gidip hurilerle sarmaş dolaş olacakları gibi bir vaat da ortada duruyor; belki de gerçektir!

Küresel ticaretin rantını yiyerek yaşamak düşü, bu savaşı ticaret bitene kadar bitirmeyecek. Orta Doğu var oldukça bu tür savaşlar da devam edecek. Belki taraflar değişecek; dostlar düşman, düşmanlar dost olacak ama savaş devam edecek. Bu bölgede “din” denilen ideolojiler de zaten bunun için icat edilmiş gibi duruyor. Herkesin dini kendini haklı gösteriyor! Haklılık yetmezse cennet bile vaat ediyorlar.

Orta Doğu dinlerine inananlar, aslında kıyamete de inanıyorlar. Yaşadıkları yeri kıyamete çevirmekten de korkmuyorlar.