Ercan’ı yenileme serüveni herkesin bildiği gibi 2012 yılında, belki de 2011’de başladı. Dalaman Havaalanı’nın fiziki planı, Adana Şakir Paşa Havaalanı’nın şartnamesi örnek alındı. Bunlar KKTC şartlarına uyarlandı denildi ve ihale süreci başlatıldı.

13’ncü maaşlar için kaynak yetersizliği vardı ve yatırımcı firmadan 100 milyon Euro ödeme alınarak 2012 yılı Aralık ayında sözleşme imzalandı. İlk itirazımı o zamanlar yapmıştım… Havaalanını yenilemek için yola çıktık; parayı kaptık ve 13’ncü maaşları ödedik!

Yıllarca basına yansıdı durdu: Yer teslimi zamanında yapılamadı… 30 milyon Euro kadar para harcandı ve Mesarya’nın ortasındaki dümdüz araziye alt geçit yapıldı.

İş uzadıkça uzadı… Ek süreler verildi; vergi bağışıklıkları sağlandı… Rüşvet iddiaları havalarda uçuştu… T&T’yi oluşturan ortaklar ayrıldı… Mahkemeye düşmüş konular var…  Bunları hatırlamak ve toparlamak, başlı başına bir çalışma veya KKTC’nin durumunu anlatmak isteyenler için bir akademik tez konusu haline geldi.

Havaalanımız, Türkiye Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın emrivakisi ile 20 Temmuz 2023 tarihinde hizmete alındı. Ama hikaye, bitmedi; yeniden başladı!

Alanın zaten eksik olan yapısı, geçtiğimiz gün yaşanan elektrik kesintisi ile sarsıldı. Yolcular ortada kaldı. Sayısız fotoğraf ve video üretilerek kamuoyu ile paylaşıldı. Yolcuların yaşadığı perişanlık dünyaya yayıldı.

Bütün bunların siyasi yansımaları da oluyor tabii… Kimisi, yönetenleri ve yatırımcıyı suçlarken, yönetenler adına sözcülük yapanlar hem geçmişi, hem çalışanları, hem de yaşananların olumsuzluklarını ortaya koyanları eleştiriyorlar. Bayındırlık ve Ulaştırma Bakanı Arıklı, iyice bunalmış olmalı… Ercan’ı beğenmemeyi, “aşağılık kompleksi” sahibi olarak görüyor; hata yapanları “ahmaklık” ile suçluyor.

Ben de gittim… Uçma planım yok ya, doğrudan Ercan’ın yeni halini görmeye gittim… Yetkili arkadaşlar beni gezdirdiler… Anlamadığım şeyleri es geçtim, yolcuların yararlanacakları alanlara dikkat ettim.

Ortada çok ciddi eksiklikler var… Bunların varlığını, işletme yetkilileri de kabul ediyorlar. Ercan’ı kendi istekleri ile ve istedikleri gibi açmadılar zaten… Emrivaki ile oldu!

Emrivaki olmasaydı ne olacaktı? Her durumda açılacaktı elbette ama ne zaman açılacağını belli değildi.

Arıklı, eksikliklerin giderilmesi için altı aylık süre verdiklerini duyurmuştu. Görünen eksikliklerin altı ayda giderilebilir olduğu izlenimini edindim. Giderilmezse günde bin dolar ceza ödenmesi gerekecek ki caydırıcı bir ceza olarak görülmüyor. Ödenir ve süre kazanılmış olur!

Yolcular çile çekiyor ama aslında Ercan’ın fiziki yapısının görkemli olduğunu da görüyorlar. Aralarında yakın tanıdıkların da olduğu yolcuların bundan etkilendiklerine tanıklık ettim. Eksikliklerin eninde sonunda giderileceğini de düşünerek mutlu oluyorlar. Artık çok daha etkileyici bir havaalanımız var.

Eski terminal binası 2 milyon yolcuya hizmet vermekte bile zorlanıyordu. Bu binada yıllık 10 milyon yolcu kapasitesi var. Yolcu kapasitesi var ama yolcu yok! Olacağını da kimse düşünmüyor. En azından işletmeciler, yakın bir gelecekte bunun mümkün olmayacağını ve alanın işletme maliyetlerin yüksek olacağını biliyorlar. İşletme zarar ederse yeni sıkıntılar ortaya çıkabilir mi? Zararına çalışma elbette sürdürülemez. Göreceğiz!

Bu bağlamda projenin “iyi bir proje” olmadığı sonucuna vardığımı mutlaka söylemeliyim. Projeyi “uygun” bulmadım. Şartname ve sözleşme de yeterince iyi olmamalıdır ki 2016’ta 180 milyon Euro harcanarak tamamlanması planlanan yatırım, 2023 yılında 450 milyon Euro harcanmış olduğu halde tamamlanmamış durumda işletmeye açıldı.

Sorumlu kim veya kimlerdir? İşin uzmanları, bu sorunun yanıtını ancak uzun bir çalışma ile ortaya çıkarabilir herhalde… Almak isteyen varsa, bu havaalanının hikayesinde alınacak çok ders var! Sonuç olarak şu söylenebilir ama: Bizim iş ve siyaset yapma tarzımız bu… Fıtratımızda bu var! Öyle diyorlar!