Güzel okulum; gurur kaynağım… Her köşesinden anılar fışkıran Namık Kemal Lisesi, çadıra taşındı. Koridorlarında güvenle koştuğumuz, kütüphanede kitaplarını sevgiyle okşadığımız; çam ağaçları altında volta attığımız; sigara tutkunu arkadaşlarımızla türbelerine kaçtığımız Namık Kemal Lisesi’nde eğitim çadırda devam edecek…

Olasılık hesapları, sinüs-kosinüs… Matematiği orada öğrendik; tanecik teorisini de… Fen sınıfındaydık ama divan edebiyatından geri kalmadık… Sahanın yanı başındaki kayaya tüneyip sırtüstü yüksel atlama ile rekorlar kırmaya hazırlanan arkadaşlarımızı izlemek de çok büyük zevkti doğrusu!

Hepimiz biliyoruz; Kıbrıs Türk halkı, en zor günlerinde bile eğitimi aksatmadı. Vuda İlkokulu’nda alçı parçalarını tebeşir diye kullandığımızı; Vasıf Dede’nin bizle delerek sicimle bağlayarak güçlendirdiği kitapları yeni yılda küçüklerimiz de kullanabilesin diye özenle koruduğumuzu çok iyi hatırlarım. Bekirpaşa Ortaokulu’nda sıraları birleştirerek doluştuğumuz sınıflarda adeta istiflenmiş gibiydik; Namık Kemal’a gelince büyük bir lükse kavuşmuştum…

1950’lerin koşullarında inşa edilip bugüne kadar hizmet veren 65 yıllık binası yıkılıp yeniden yapılsaydı mutlu olmazdım sanırım… Ayakta durması için ne yapılabilirdi veya bugün ne yapılması gerekir? Bunu, bilmiyorum. Bildiğim tek şey, KKTC devlet mekanizmasının okullara önem vermediği veya yeterli hastane yapamayacak durumda olduğudur.

Namık Kemal Lisesi avlusuna kurulan eğitim çadırları, KKTC devletinin eğitim, sağlık ve diğer kamusal yatırımlar konusunda sınıfta kaldığını çarpıcı bir şekilde gözümüze soktu.

Sıfır aldık! Yeniden hazırlanacağız ve bütünlemeye gireceğiz! Başka çaresi yok!

NKL’de aldığım en büyük eğitim, problem çözme konusundaydı. Mustafa Nalbantoğlu öğretmenimiz, fazla karmaşıklaşan fizik problemini çözmek için karatahtayı tümüyle temizler, verileri sol tarafa, formülleri sağ tarafa yazar, orta kısmı çözüm için kullanmaya bakardı. Ne zaman sıkışsam bunu hatırlarım. İyice karışmış olan çalışma kağıdını buruşturup çöpe atar, temiz bir sayfada yeniden çözüm ararım.

Önce sadeleştireceksiniz… Bir matematik sorusunun çözümü için işe sadeleştirme ile başlayacaksınız. Hüseyin Angolemli ile Özdal hocadan da bunu öğrendim.

Moleküller ve atomlar, nasıl birleşirler; nasıl parçalanırlar? Hasan Eren öğrencilerinin yaramazlığı ile başa çıkmakta zorlanırdı ama bunları anlatmakta hiç bir zorluğu yoktu doğrusu…

NKL’ye ve diğer okullara kurulan çadırlar KKTC’nin olmadığını, tutulan yolun yanlış olduğunu gösteriyor… Elimizde var olanları sol tarafa; nereye ulaşmak istediğimizi sağ tarafa yazalım. Yeniden düşünerek arasını doldurmaya bakalım…  Okul ve hastane istiyorsak, bunlara nasıl ulaşabileceğimizin yollarını bulalım…

KKTC olmadı!

Nerede yanlış yaptığımızı biliyoruz sanırım… Bu kağıdı buruşturup çöpe atalım ve yeniden başlayalım…

Okul diye kurulan çadırların bize verdiği büyük dersi olsun atlamayalım!