Ulusal Birlik Partisi kurultaya hazırlanıyor. Şimdilik ortada iki aday görünüyor. Biri elbette mevcut Genel Başkan ve Başbakan Ünal Üstel’dir… Diğeri de Hasan Taçoy… Başkası olmayacak gibi bir hisse sahibim…

Ünal Üstel, Türkiye’nin desteğini almış görünüyor… Sadece genel başkan kalmak için değil, KKTC’nin mevcut sistemini koruyabilmesi için “gerekli kaynaklar” da sağlanıyor. Özellikle konut edindirme ve tarımsal üretim alanında sağlanan desteklerin basına yansıması, oldukça yoğunlaştı. Bunlar siyasi anlamlar da taşıyor: Türkiye hükümeti, “desteğimiz Üstel’in arkasındadır” diyor.

Ünal Üstel, Türkiye’den aldığı bu desteği “istikrar” diye ifade ediyor; siyasi istikrarın ekonomik istikrar getireceğini vurguluyor. Türk Lirası’nın değeri üzerinde kontrolümüz olmadığı dikkat alındığı zaman KKTC’deki siyasi istikrarın ekonomik istikrar getirmesi beklenemez olsa bile TL’nin enflasyonu peşinde koşabilmek bile bir marifet olarak görülebilir tabii. Halk geçim derdi yaşarken maaş ve ücretlerde enflasyon oranında yapılan veya yapılacak artışlar dar gelirliler için hayati bir önem taşıyor. Üstel, bu gidişatı sürdürebilecek siyasi destekleri ifade ediyor aslında…

UBP kitlesi dikkate alındığı zaman bunun büyük, hem de çok büyük bir avantaj oluşturduğu kesindir sanırım. Bellidir ki Ünal Üstel UBP Kurultayı’na bu şekilde girecek…

Üstel’in karşısındaki en iddialı aday Lefkoşa Milletvekili Hasan Taçoy’dur… UBP’nin önemli isimlerinden biri olarak siyasi hayatına devam etmek varken “başkan adayı” olmak konusundaki kararlılığını anlamak biraz zordur ama kendi seçimidir ve kararlı görünmektedir. Farklı programlarda bunun altını çizdi zaten. Gelen haberlere göre UBP’lileri dolaşıp desteklerini de talep ediyor: “Size ihtiyacım var!”

“Yardımınıza ihtiyacım var” söyleminin Taçoy’a yardımcı olacağını sanmıyorum! Siyasiler, bir zaman yardım ettikleri partililerinin kendilerine vefa göstererek desteklemelerini beklerler. Benim gözlemim tam tersidir. Siyasi araçları kullanarak yardım ettiğiniz kişiler, yeni durumda da çıkarlarını nasıl koruyabileceklerini düşünürler. Onlar da siyasileşmişlerdir zaten… Daha alt durumda gözükmeleri, sizin kadar becerikli olmadıkları anlamına da gitmiyor. Onların siyasetle ilişkileri kişisel veya ailevi çıkarlarını korumak amaçlıdır… Bir zaman sizin yanınızdaydılar; şimdi bir başkasının… Bunu anlamak hiç de zor değildir ve bütün partilerde de yaşanan çok sayıda örneği vardır.

Taçoy, siyasi söyleminde “UBP’de demokrasiye olan ihtiyaca” da yer veriyor. Evet, UBP demokratikleşse herkes için iyi olacak. Muhalefet bile bundan etkilenecek; müdahale söylemlerini bir kenara bırakıp daha projeci bir muhalefet olmak zorunda kalacak. Ama Hasan Taçoy’un geçmiş UBP kurultaylarındaki tavrı, müdahalelerin aracısı olarak kullanılmış olması, bu konuda kendi “kullanışsız” hale getirmiştir. UBP’nin demokrasiye ihtiyacı vardır ama Türkiye hükümetine “tavır almak” anlamı taşıyacak bir demokrasi arayışı yeni müdahalelere zemin hazırlamaktan başka bir işe yaramayacak doğrusu… UBP’nin demokrasiye ihtiyacı olduğu kadar, parti içi demokrasiyi Türkiye hükümeti ile zıtlaşmadan yerleştirmeye de ihtiyacı vardır. Bu konudaki en şanslı kişi de yine Ünal Üstel görünüyor zaten. Partililere genel başkanlık için değilse bile diğer görevler için “demokratik bir yarış” ortamı sunabilirse çok iyi bir başlangıç yapmış olacak.

UBP’nin yaklaşan kurultayı, çok partili demokrasinin yaşadığı sorunları tartışmamıza neden olursa, bundan sonrası için ciddi bir deneyim olacak. Ayak oyunlarına kurban edilecek bir kurultay süreci ise ne demokrasi getirecek, ne başka bir toplumsal yarar…